Του Τάσου Σκορδάκη
Αριστερά
1) Η επιφύλαξη, (η άγνοια για το πού πάμε) επαναφέρει διαρκώς τις ακραίες στιγμές σε μερικά κομμάτια του κόσμου την Αριστερά στην προηγούμενη σκέψη, την πολιτική.
2) Την επαναφέρει σ’ αυτόν τον χώρο, διότι δίνει την αίσθηση του ότι είμαστε αρκετοί, για να γίνουμε πολλοί.
3) Η επιφύλαξη (Πολιτική-Ιδεολογική) καταργεί την στάση απέναντι στην διαφορά (στην άρνηση, την τρογμή και τη ρήξη). Η Αριστερά διαρκώς επανατοποθετείται (πού όμως;). Ανανεώνεται
Αυτό είναι η αυτοάμυνα της Ιδεολογίας, ν’ αποσυμπιέζεται με τέτοια ανοίγματα.
Γι’ αυτούς τους λόγους δεν έχει αξία, να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις την πρακτική που δηλώνει σε ακραία ανοίγματα η συνείδηση ενός τμήματος των συμπεριφορών του κόσμου την Αριστερά.
Σημείωση του Μάρκου Χαρίτου
Το κείμενο αυτό προέρχεται από μία χειρόγραφη ιδιωτική επιστολή (1981) του πρόωρα χαμένου φίλου Τάσου Σκορδάκη. Ένα χρόνο πριν (1980) είχε παίξει ηγετικό ρόλο στην κίνηση των 400, μ’ αυτή την επωνυμία καταχωρήθηκε η πράξη της δημοσιοποίησης κείμενου 400 στελεχών και μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ που δημόσια διαφώνησαν με την ηγεσία του ΚΚΕ και αποχώρησαν από τα κομματικά όργανα και τις οργανώσεις.
Στην συνέχει και μέχρι τον θάνατό του το 1987 ο Τάσος συνέχισε τις πολιτικές και θεωρητικές του αναζητήσεις αφήνοντας πλήθος σημειώσεων και σχεδιασμάτων που δεν πρόλαβε να τους δώσει την τελική τους μορφή. Έχοντας καλύψει ένα τεράστιο εύρος βιβλιογραφίας μέχρι την στιγμή που έφυγε δεν παρέλειψε να εμβαθύνει στα κείμενα των σιτουασιονιστών διατηρώντας πάντα την αυτοτέλεια σκέψης που τον διέκρινε.
Με κάθε επιφύλαξη θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε στην ανάγνωση του κειμένου χωρίζοντας το φράση φράση σύμφωνα με την δική μας ανάγνωση
Αριστερά
1) Η επιφύλαξη, (η άγνοια για το πού πάμε) επαναφέρει διαρκώς – τις ακραίες στιγμές – σε μερικά κομμάτια του κόσμου – την Αριστερά – στην προηγούμενη σκέψη, την πολιτική.
2) Την επαναφέρει σ’ αυτόν τον χώρο, διότι δίνει την αίσθηση του ότι είμαστε αρκετοί, για να γίνουμε πολλοί.
3) Η επιφύλαξη (Πολιτική-Ιδεολογική) καταργεί την στάση απέναντι στην διαφορά (στην άρνηση, την τρογμή (1) και τη ρήξη). Η Αριστερά διαρκώς επανατοποθετείται (πού όμως;). Ανανεώνεται
Αυτό είναι η αυτοάμυνα της Ιδεολογίας, ν’ αποσυμπιέζεται με τέτοια ανοίγματα.
Γι’ αυτούς τους λόγους δεν έχει αξία, να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις την πρακτική που δηλώνει – σε ακραία ανοίγματα – η συνείδηση ενός τμήματος των συμπεριφορών του κόσμου – την Αριστερά.
(1) τρογμή, μπορεί να είναι απλώς λάθος αντί για ρωγμή ή να είναι μία λέξη δημιουργημένη κάτι μεταξύ τρόμου και ρωγμής